Ενότητα 4η: «Μέθοδοι» του συλλογικού επιστημονικού τόμου προς τιμήν της Ομ. Καθηγήτριας Ευγενίας Φλογαΐτη

Με τα κείμενα της τέταρτης ενότητας με τίτλο «Μέθοδοι», συνεχίζουμε και σήμερα την παρουσίαση της συλλογικής έκδοσης που είναι αφιερωμένη στην Ομότιμη Καθηγήτρια του ΕΚΠΑ κυρία Ευγενία Φλογαΐτη, η οποία κυκλοφόρησε πρόσφατα σε ειδικό τεύχος του Περιοδικού «Περιβαλλοντική Εκπαίδευση για την Αειφορία».

Η πρώτη εργασία έχει τίτλο «Η συμβολή των βιωματικών εργαστηρίων «Παρεμβαίνουσας μη Κατευθυντικότητας» (NDI) στην ανάπτυξη αξιών και ικανοτήτων της αειφορίας» και υπογράφεται από τον Αλέξανδρο Γεωργόπουλο, Ομότιμο Καθηγητή του Τμήματος Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Στο άρθρο επιχειρείται η ανάδειξη και τεκμηρίωση ενός νέου μοντέλου μαθησιακής διαδικασίας, της «βιωματικής εκπαίδευσης NDI για την αειφορία», ως κατάλληλου για την καλλιέργεια αξιών και ικανοτήτων της αειφορίας, μέσα κυρίως από την ανάπτυξη ενός κλίματος αποδοχής, ασφάλειας και εμπιστοσύνης, μη απειλής και ενίσχυσης της «χαρούμενης» μάθησης. Το μοντέλο αυτό εμπνέεται από τη θεωρία της «παρεμβαίνουσας μη κατευθυντικότητας», κάνει πράξη τη βιωματική προσέγγιση, θέτει στο επίκεντρό της την «επανανακάλυψη» και ενεργοποίηση του συναισθήματος, ενώ εντάσσεται στο ερμηνευτικό κυρίως αλλά και στο κριτικό παράδειγμα στην ΠΕ/ΕΑΑ. Το προτεινόμενο μοντέλο βιωματικής εκπαίδευσης σε ομάδες συνάντησης κρίνεται συμβατό και κατάλληλο για την ΠΕ/ΕΑΑ, δεδομένου ότι οι αξίες, στάσεις, ικανότητες, χαρακτηριστικά που καλλιεργούνται στην πρώτη αποτελούν σταθερά ζητούμενα της εκπαιδευτικής τους πράξης.

Εδώ θα βρείτε την πλήρη αναφορά:

Γεωργόπουλος, Α. (2023). Η συμβολή των βιωματικών εργαστηρίων «Παρεμβαίνουσας μη Κατευθυντικότητας» (NDI) στην ανάπτυξη αξιών και ικανοτήτων της αειφορίας. Περιβαλλοντική Εκπαίδευση για την Αειφορία, 5(1), Ειδικό θεματικό τεύχος με τίτλο «Σύγχρονες διαστάσεις της Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία» αφιερωμένο στην Ομ. Καθηγήτρια Ευγενία Φλογαΐτη, 135-151. DOI: https://doi.org/10.12681/ees.35773

Η δεύτερη εργασία, που τιτλοφορείται «Η Μεθοδολογία CARE για την Ανάπτυξη Μαθησιο-κεντρικών Δραστηριοτήτων στο πλαίσιο της Εκπαίδευσης για την Αειφόρο/Βιώσιμη Ανάπτυξη», υπογράφεται από τη Νέλλη Κωστούλα-Μακράκη (Καθηγήτρια) και τον Βασίλη Μακράκη (Ομότιμο Καθηγητή) του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Στο άρθρο παρουσιάζεται η μετασχηματιστική και χειραφετική μαθησιακή προσέγγιση με το ακρώνυμο CARE (Conceptualization, Activation, Reflection, Engagement), η οποία αναπτύχθηκε στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών έργων “RefTeCp” και “ICTeEfS” (Erasmus+) και προτείνεται ως ικανή να συμβάλει στην προώθηση των 17 Στόχων της Αειφόρου/Βιώσιμης Ανάπτυξης, και ειδικότερα του Στόχου 4 που αφορά στην ποιοτική εκπαίδευση. Η μεθοδολογία CARE περιλαμβάνει τέσσερις λειτουργικές διαδικασίες, ξεκινώντας από τη σύλληψη μιας μαθησιακής παρέμβασης (εννοιολόγηση), μέσω της ενεργοποίησης των μαθησιακών διαδικασιών, έως τον κριτικό προβληματισμό και την εμπλοκή των μαθητών σε δράση. Οι συγγραφείς συζητούν πώς αυτές οι διαδικασίες λειτουργούν αλληλεπιδραστικά, συνθέτοντας με τον τρόπο αυτό ένα νέο εκπαιδευτικό παράδειγμα.

Η πλήρης αναφορά του άρθρου:

Κωστούλα-Μακράκη, Ν. & Μακράκης, Β. (2023). Η Μεθοδολογία CARE για την Ανάπτυξη Μαθησιο-κεντρικών Δραστηριοτήτων στο πλαίσιο της Εκπαίδευσης για την Αειφόρο/Βιώσιμη Ανάπτυξη. Περιβαλλοντική Εκπαίδευση για την Αειφορία, 5(1), Ειδικό θεματικό τεύχος με τίτλο «Σύγχρονες διαστάσεις της Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία» αφιερωμένο στην Ομ. Καθηγήτρια Ευγενία Φλογαΐτη, 152–162. https://doi.org/10.12681/ees.35774

 

 

Ενότητα 3: «Ικανότητες» του συλλογικού επιστημονικού τόμου προς τιμήν της Ομ. Καθηγήτριας Ευγενίας Φλογαΐτη

Με τέσσερα άρθρα και αντίστοιχες σε αριθμό επικεντρώσεις αναπτύσσεται η τρίτη θεματική ενότητα της συλλογικής έκδοσης που είναι αφιερωμένη στην Ομότιμη Καθηγήτρια του ΕΚΠΑ κυρία Ευγενία Φλογαΐτη και κυκλοφόρησε πρόσφατα από το Περιοδικό «Περιβαλλοντική Εκπαίδευση για την Αειφορία». Η θεματική αυτή, με τίτλο «Ικανότητες», αναλύει τη σημασία της δημιουργικότητας, της συστημικής σκέψης, της κριτικής σκέψης και της ενσυνειδητότητας στην αντιμετώπιση των σύνθετων ζητημάτων περιβάλλοντος και αειφορίας, αλλά και στο πλαίσιο της Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία.

Στο πρώτο από τα κείμενα, με τίτλο «Δημιουργικότητα και εκπαίδευση για το περιβάλλον και την αειφορία: μια γόνιμη και εξελισσόμενη σχέση», που υπογράφει η Δρ. Μαριάνθη Καλαφάτη, Εκπαιδευτικός και Μεταδιδακτορική Ερευνήτρια στο Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, παρουσιάζεται η δημιουργικότητα ως καίριας σημασίας ικανότητα, που μπορεί να ξεκλειδώσει το ανθρώπινο δυναμικό και να συμβάλει στην ανάδυση νέων και πρωτοποριακών προτάσεων δράσης για μια ισορροπημένη διαβίωση του ανθρώπου στον πλανήτη. Επίσης, μέσα από το κείμενο στοιχειοθετείται ο εξέχων ρόλος της δημιουργικότητας στην εκπαίδευση, τεκμηριώνεται η γόνιμη και αλληλεπιδραστική σχέση της με την αειφορία και αναδεικνύεται η ανάγκη κατάρτισης των μελλοντικών εκπαιδευτικών για την καλλιέργεια της δημιουργικότητας στο πλαίσιο της θεωρητικής και πρακτικής προετοιμασίας τους.

Εδώ θα βρείτε την πλήρη αναφορά:

Καλαφάτη, Μ. (2023). Δημιουργικότητα και εκπαίδευση για το περιβάλλον και την αειφορία: μια γόνιμη και εξελισσόμενη σχέση. Περιβαλλοντική Εκπαίδευση για την Αειφορία, 5(1), Ειδικό θεματικό τεύχος με τίτλο «Σύγχρονες διαστάσεις της Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία» αφιερωμένο στην Ομ. Καθηγήτρια Ευγενία Φλογαΐτη, 80-94. DOI: https://doi.org/10.12681/ees.35764

Το επόμενο άρθρο της ενότητας, που φέρει τον τίτλο «Η πολυπλοκότητα των περιβαλλοντικών προβλημάτων και η αναγκαιότητα καλλιέργειας της συστημικής σκέψης στο πλαίσιο της Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία», είναι η συμβολή του Βασίλη Παπαβασιλείου, Καθηγητή στο Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού του Πανεπιστημίου Αιγαίου, στη σχετική συζήτηση. Δεδομένης της συνθετότητας των περιβαλλοντικών προβλημάτων, καθώς προκύπτουν από την αλληλεπίδραση πολύπλοκων συστημάτων, η αποτελεσματική προσέγγισή τους χωρίς την ανάπτυξη της συστημικής σκέψης φαίνεται αδύνατη. Το κείμενο αναγνωρίζει τη συστημική προσέγγιση ως θεμελιώδες συστατικό στοιχείο της μεθοδολογίας για την κατανόηση των περιβαλλοντικών ζητημάτων και προτείνει η καλλιέργεια της συστημικής σκέψης να ξεκινά από την προσχολική εκπαίδευση, σε συνεργασία με την οικογένεια. Η αναγκαιότητα αυτή διασυνδέεται στην εργασία και με την αναμόρφωση των αναλυτικών προγραμμάτων και των σχολικών βιβλίων, καθώςς και με την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών.

Εδώ η πλήρης αναφορά του άρθρου:

Παπαβασιλείου, Β. (2023). Η πολυπλοκότητα των περιβαλλοντικών προβλημάτων και η αναγκαιότητα καλλιέργειας της συστημικής σκέψης στο πλαίσιο της Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία. Περιβαλλοντική Εκπαίδευση για την Αειφορία, 5(1), Ειδικό θεματικό τεύχος με τίτλο «Σύγχρονες διαστάσεις της Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία» αφιερωμένο στην Ομ. Καθηγήτρια Ευγενία Φλογαΐτη, 95–107. DOI: https://doi.org/10.12681/ees.35765

Στη συνέχεια, ο Τάσος Παπανικολάου, Επίκουρος Καθηγητής του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, με το άρθρο του «Κριτική Σκέψη και Εκπαίδευση για το Περιβάλλον και την Αειφορία: Μια άρρηκτη σχέση» εξηγεί ακριβώς αυτή τη σχέση, υπογραμμίζοντας τον ρόλο της δεύτερης στην ανάπτυξη της πρώτης. Η κριτική σκέψη θεωρείται μία από τις βασικές ικανότητες που χρειάζεται να έχουν οι πολίτες, ώστε να μπορούν να συμμετέχουν υπεύθυνα και εποικοδομητικά σε κοινωνικοπολιτικές διαδικασίες που προωθούν την αειφόρο ανάπτυξη. Περιγράφεται, δε, από τη σκοπιά της Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία ως η ικανότητα αμφισβήτησης προτύπων, πρακτικών και απόψεων, αναστοχασμού πάνω στις αξίες, τις αντιλήψεις και τις δράσεις, καθώς και η τοποθέτηση στη συζήτηση για την αειφορία. Οι εκπαιδευτικοί αποτελούν το «κλειδί» για την καλλιέργεια της κριτικής σκέψης στα σχολεία, γι’ αυτό και η δική τους προετοιμασία και άσκηση στην ικανότητα αυτή κρίνεται καθοριστική.

Η πλήρης αναφορά του άρθρου:

Παπανικολάου, Α. (2023). Κριτική Σκέψη και Εκπαίδευση για το Περιβάλλον και την Αειφορία: Μια άρρηκτη σχέση. Περιβαλλοντική Εκπαίδευση για την Αειφορία, 5(1), Ειδικό θεματικό τεύχος με τίτλο «Σύγχρονες διαστάσεις της Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία» αφιερωμένο στην Ομ. Καθηγήτρια Ευγενία Φλογαΐτη, 108–123. DOI: https://doi.org/10.12681/ees.35771

Τέλος με το άρθρο της «H απομάγευση του φυσικού κόσμου και η υπόσχεση της ενσυνειδητότητας στο πλαίσιο της παιδαγωγικής πράξης», η Ίριδα Τσεβρένη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, επιχειρεί να αναδείξει την ανάγκη επαναπροσδιορισμού της σχέσης μας με τον φυσικό κόσμο στο πλαίσιο της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, μέσα από μία ενσώματη και πνευματική προσέγγιση. Η εργασία επισημαίνει την απώλεια της πνευματικότητας στη σχέση μας με τον υπόλοιπο φυσικό κόσμο, αλλά και την ανάγκη της συμπερίληψης του σώματος και του πνεύματος στην παιδαγωγική πράξη, αξιοποιώντας αρχές και μεθόδους της πνευματικής οικολογίας και της στοχαστικής ή περισυλλογιστικής παιδαγωγικής. Έτσι, εξηγείται πώς η ενσυνειδητότητα μπορεί να συμβάλει στη θεραπεία της απομάγευσης του φυσικού κόσμου, αλλά και στην οικοκεντρική προσέγγιση της παιδαγωγικής πράξης, καθιστώντας τελικά πιο απτή την πρόταση για την ενσωμάτωση της ενσυνειδητότητας στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση.

Η πλήρης αναφορά του άρθρου:

Τσεβρένη, Ί. (2023). H απομάγευση του φυσικού κόσμου και η υπόσχεση της ενσυνειδητότητας στο πλαίσιο της παιδαγωγικής πράξης. Περιβαλλοντική Εκπαίδευση για την Αειφορία, 5(1), Ειδικό θεματικό τεύχος με τίτλο «Σύγχρονες διαστάσεις της Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία» αφιερωμένο στην Ομ. Καθηγήτρια Ευγενία Φλογαΐτη, 124–134. DOI: https://doi.org/10.12681/ees.35772

 

Ενότητα 2η: «Θεματικές» του συλλογικού επιστημονικού τόμου προς τιμήν της Ομ. Καθηγήτριας Ευγενίας Φλογαΐτη

Συνεχίζοντας την παρουσίαση της συλλογικής έκδοσης που είναι αφιερωμένη στην Ομότιμη Καθηγήτρια του ΕΚΠΑ κυρία Ευγενία Φλογαΐτη και κυκλοφόρησε πρόσφατα από το Περιοδικό «Περιβαλλοντική Εκπαίδευση για την Αειφορία», σήμερα αναφερόμαστε σε δύο ακόμα άρθρα, που περιλαμβάνονται στη δεύτερη ενότητα με τον γενικό τίτλο «Θεματικές».

Το πρώτο άρθρο φέρει τον τίτλο «H κλιματική κρίση ως «φαύλο» πρόβλημα και μαθησιακό αντικείμενο. Θεωρητικές, ερευνητικές και διδακτικές επισημάνσεις με άξονα την εκπαίδευση για την κλιματική αλλαγή» και υπογράφεται από τη Μαρία Δασκολιά, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και Διευθύντρια του Εργαστηρίου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης του ΕΚΠΑ. Στο άρθρο αυτό εξετάζεται η συνάφεια ανάμεσα στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση για την Αειφορία και την Εκπαίδευση για την Κλιματική Αλλαγή, με το επίκεντρο της προσέγγισης να τοποθετείται στην επιστημολογική φύση της «κλιματικής αλλαγής» και στις μαθησιακές προκλήσεις και ευκαιρίες που δημιουργεί. Η κλιματική αλλαγή προσεγγίζεται ως ένα ιδιαίτερο κοινωνικο-περιβαλλοντικό ζήτημα και μαθησιακό αντικείμενο, με χαρακτηριστικά «φαύλου» προβλήματος, η αντίληψη, γνωστική επεξεργασία και συναισθηματική διαχείριση του οποίου προσκρούει σε μια σειρά από εσωτερικούς ψυχολογικούς μηχανισμούς και εμπόδια. Οι διάφορες πλευρές και διαστάσεις της ανθρώπινης εμπλοκής με τις προκλήσεις που θέτει η κλιματική αλλαγή ως ένα τέτοιο «φαύλο» πρόβλημα αναδεικνύονται στην εργασία αυτή μέσω θεωρητικής ανάλυσης και πάνω στη βάση της ερευνητικής μαρτυρίας. Προτείνεται, τέλος, ένα πλαίσιο διδακτικών όρων σε επίπεδο εκπαιδευτικού σχεδιασμού και μεθοδολογικών επιλογών, που διασφαλίζει συμβατές και κατάλληλες παιδαγωγικές προσεγγίσεις και πιο αυθεντικές μαθησιακές εμπειρίες, για μια περιβαλλοντική εκπαίδευση με στόχο την αειφορία και θεματική επικέντρωση στην κλιματική αλλαγή.

Εδώ θα βρείτε την πλήρη αναφορά:

Δασκολιά, Μ.  (2023). H κλιματική κρίση ως «φαύλο» πρόβλημα και μαθησιακό αντικείμενο. Θεωρητικές, ερευνητικές και διδακτικές επισημάνσεις με άξονα την εκπαίδευση για την κλιματική αλλαγή. Περιβαλλοντική Εκπαίδευση για την Αειφορία, 5(1), Ειδικό θεματικό τεύχος με τίτλο «Σύγχρονες διαστάσεις της Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία» αφιερωμένο στην Ομ. Καθηγήτρια Ευγενία Φλογαΐτη, 48-65. DOI: https://doi.org/10.12681/ees.35760 

Το δεύτερο άρθρο της ενότητας, που τιτλοφορείται «Θαλάσσιος Γραμματισμός: Γένεση, εξάπλωση και εξειδίκευσή του στη Μεσόγειο Θάλασσα», φέρει την υπογραφή του Θάνου Μόγια, Αναπληρωτή Καθηγητή του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Το άρθρο ανιχνεύει αντίστοιχες συγγένειες, και την αμοιβαία συμβολή, με το πεδίο του Θαλάσσιου Γραμματισμού, δηλαδή της κατανόησης της επίδρασης του ωκεανού στον άνθρωπο και της επίδρασης του ανθρώπου στον ωκεανό. Το κείμενο εξηγεί και αναλύει τον ορισμό, τη γένεση και τη διάδοση του «Θαλάσσιου Γραμματισμού», ως μιας προσέγγισης πολλαπλών προοπτικών, που προωθεί διεπιστημονικές και διαπολιτισμικές δεξιότητες, καθώς και την προσαρμογή και εξειδίκευσή του στη Μεσόγειο Θάλασσα, λόγω της γεωφυσικής, κλιματικής, ιστορικής και πολιτισμικής ιδιαιτερότητάς της. Ο «Γραμματισμός ως προς τη Μεσόγειο Θάλασσα» (Mediterranean Sea Literacy) αποτελεί έναν Οδηγό με 7 βασικές Αρχές και 43 θεμελιώδεις Έννοιες. Απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων, επιστήμονες της θάλασσας όλων των ειδικοτήτων, μη κυβερνητικές οργανώσεις προερχόμενες από τις χώρες που βρέχονται από τη Μεσόγειο, υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, αλλά και το ευρύ κοινό, αποσκοπώντας στην ενίσχυση της γνώσης και ευαισθητοποίησής τους για μια ασφαλέστερη και αειφόρο Μεσόγειο θάλασσα. Τέλος, στο κείμενο συζητείται ο ρόλος της αγωγής και της εκπαίδευσης, σε όλες τις εκφάνσεις της (τυπική, μη τυπική και άτυπη), στην αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων, με ιδιαίτερη έμφαση στις δύο πρώτες βαθμίδες της τυπικής εκπαίδευσης.

Η πλήρης αναφορά του άρθρου:

Μόγιας, Α. (2023). Θαλάσσιος Γραμματισμός: Γένεση, εξάπλωση και εξειδίκευσή του στη Μεσόγειο Θάλασσα. Περιβαλλοντική Εκπαίδευση για την Αειφορία, 5(1), Ειδικό θεματικό τεύχος με τίτλο «Σύγχρονες διαστάσεις της Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία» αφιερωμένο στην Ομ. Καθηγήτρια Ευγενία Φλογαΐτη, 66–79. https://doi.org/10.12681/ees.35763 

 

Ξεφυλλίζοντας τον συλλογικό επιστημονικό τόμο προς τιμήν της Ομ. Καθηγήτριας Ευγενίας Φλογαΐτη – Ενότητα 1η: «Βασικές Έννοιες»

Θέλοντας να συστήσουμε καλύτερα στο κοινό της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και του χώρου της Εκπαίδευσης γενικότερα τη συλλογική έκδοση που δημιουργήθηκε και κυκλοφόρησε πρόσφατα από το Περιοδικό «Περιβαλλοντική Εκπαίδευση για την Αειφορία»» και είναι αφιερωμένη στην Ομότιμη Καθηγήτρια του ΕΚΠΑ κυρία Ευγενία Φλογαΐτη, αποφασίσαμε να παρουσιάζουμε καθεμιά από τις πέντε θεματικές ενότητες που αποτελείται με μια ξεχωριστή ανάρτηση κάθε μέρα. Επιδιώκουμε με τον τρόπο αυτό να ενισχύσουμε την καλύτερη δυνατή «περιήγηση» στον επιστημονικό τόμο και να συμβάλουμε στην κατά το δυνατόν πιο ευρεία διάδοση και διάχυση των κειμένων που τον απαρτίζουν.

Έτσι, η πρώτη από τις θεματικές ενότητες τιτλοφορείται «Βασικές Έννοιες» και σε αυτή έχουν συμπεριληφθεί δύο άρθρα.

Το πρώτο άρθρο επιγράφεται ‘Από τη «Σιωπηλή άνοιξη» στους «17 Στόχους για την Αειφόρο Ανάπτυξη»’ και υπογράφεται από την κυρία Αναστασία Δημητρίου, Καθηγήτρια του Τμήματος Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Η εργασία αυτή επιχειρεί να αποτυπώσει τη διαχρονική διαδρομή της ‘Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία’ μέσα από την εξέλιξη της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης/Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία (ΠΕ/ΕΠΑ), στη διάρκεια των διαδοχικών δεκαετιών από τη θεσμοθέτησή της. Ειδικότερα, η συγγραφέας επιλέγει να σταθεί και να συζητήσει τους σημαντικότερους σταθμούς-ορόσημα, που συνέβαλαν στη διαμόρφωση του περιβαλλοντικού και παιδαγωγικού πλαισίου, του σκοπού, των στόχων, των αρχών και των στρατηγικών υλοποίησης αυτού του εκπαιδευτικού πεδίου. Η προσέγγιση και ανάλυση που επιχειρείται οργανώνεται ανά δεκαετία, από το 1960 έως και σήμερα, και επικεντρώνεται στις σχετικές διεθνείς συναντήσεις, στην ανάλυση των κειμένων των διακηρύξεών τους και στον αντίκτυπό τους στη διαμόρφωση και εξέλιξη της εκπαίδευσης για το περιβάλλον και την αειφορία με τη μορφή που έχει πάρει, διεθνώς και στη χώρα μας.

Εδώ θα βρείτε την πλήρη αναφορά:

Δημητρίου, Α. (2023). Από τη «Σιωπηλή άνοιξη» στους «17 Στόχους για την Αειφόρο Ανάπτυξη». Αποτυπώνονταςτη διαχρονική διαδρομή της Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία. Περιβαλλοντική Εκπαίδευση για την Αειφορία, 5(1), Ειδικό θεματικό τεύχος με τίτλο «Σύγχρονες διαστάσεις της Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία» αφιερωμένο στην Ομ. Καθηγήτρια Ευγενία Φλογαΐτη, 11-33. DOI: https://doi.org/10.12681/ees.35756

Το δεύτερο άρθρο με τίτλο ‘Οι παιδαγωγικοί στόχοι της Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία’ υπογράφεται από την κυρία Γεωργία Λιαράκου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Στην εργασία αυτή παρουσιάζονται και αναλύονται οι πέντε βασικές κατηγορίες παιδαγωγικών στόχων της Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία (ευαισθητοποίηση, γνώσεις, αξίες και στάσεις, ικανότητες και δεξιότητες, συμμετοχή και δράση) και αναδεικνύονται οι κύριες διαστάσεις που θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη οι εκπαιδευτικοί και οι εκπαιδευτές/τριες σε κάθε στάδιο σχεδιασμού της εκπαιδευτικής τους δράσης. Οι γενικοί παιδαγωγικοί στόχοι της Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία δεν εντάσσονται σε απόλυτα διακριτές κατηγορίες, ούτε επιδιώκονται στην εκπαιδευτική πρακτική με προκαθορισμένη σειρά, καθώς η οργάνωση και, κυρίως, η υλοποίησή τους αποτελεί μια πολύ πιο σύνθετη διαδικασία.

Εδώ θα βρείτε την πλήρη αναφορά:

Λιαράκου Γ. (2023). Οι παιδαγωγικοί στόχοι της Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία. Περιβαλλοντική Εκπαίδευση για την Αειφορία, 5(1), Ειδικό θεματικό τεύχος με τίτλο «Σύγχρονες διαστάσεις της Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία» αφιερωμένο στην Ομ. Καθηγήτρια Ευγενία Φλογαΐτη, 34–47. https://doi.org/10.12681/ees.35759

 

 

Περιοδικό «Περιβαλλοντική Εκπαίδευση για την Αειφορία»: Ειδικό θεματικό τεύχος αφιερωμένο στην Ομότιμη Καθηγήτρια Ευγενία Φλογαΐτη

 

Με χαρά ανακοινώνουμε την έκδοση του επιστημονικού συλλογικού τόμου, ως ειδικού θεματικού τεύχους του Περιοδικού «Περιβαλλοντική Εκπαίδευση για την Αειφορία», που είναι αφιερωμένος στην Ομότιμη Καθηγήτρια του ΕΚΠΑ κυρία Ευγενία Φλογαΐτη.

Ο τόμος αποτελείται από πέντε ενότητες («Βασικές έννοιες», «Θεματικές», «Ικανότητες», «Μέθοδοι» και «Αειφόρο Σχολείο»), σε καθεμία από τις οποίες έχουν περιληφθεί άρθρα που υπογράφονται από παλιούς και νέους ακαδημαϊκούς συναδέλφους και συνεργάτες της Ευγενίας Φλογαΐτη, καθώς και από διδακτόρισσές της. Μέσα από αυτά προσεγγίζονται επίκαιρα θέματα και ειδικές πτυχές της θεωρίας και της πράξης της εκπαίδευσης για το περιβάλλον και την αειφορία ή εξετάζονται εκ νέου βασικά ζητήματα της προβληματικής και του παιδαγωγικού πλαισίου της υπό το πρίσμα σημαντικών πρόσφατων εξελίξεων και συζητήσεων.

Η Ομάδα των Επιμελητών του ειδικού τεύχους, αποτελούμενη από τις κ.κ. Αναστασία Δημητρίου (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης), Μαρία Δασκολιά (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών), Γεωργία Λιαράκου (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών) και τον κ. Κώστα Γαβριλάκη (Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων), ευελπιστεί ότι ο τόμος αυτός, που αποτυπώνει μια σημαντική δημιουργική εκπροσώπηση της εγχώριας σύγχρονης σκέψης και προβληματικής στο πεδίο, θα δώσει την ευκαιρία στην Ευγενία Φλογαΐτη, προς την οποία απευθύνεται, να «συνομιλήσει» με τις ιδέες και το περιεχόμενο των κειμένων, αφού η ίδια ήταν και παραμένει ένα οξύ και ανήσυχο ακαδημαϊκό πνεύμα. Θεωρεί ακόμα ότι μπορεί να αποτελέσει ένα βασικό διδακτικό εγχειρίδιο-βοήθημα για φοιτητές, προ- και μεταπτυχιακούς, καθώς και για εκπαιδευτικούς και εκπαιδευτές στα πεδία αυτά στη χώρα μας.