Προστατεύουμε την περιβαλλοντική υγεία… ταξιδεύοντας

Οι επιπτώσεις του περιβάλλοντος στην ποιότητα ζωής και την υγεία μας, σωματική και ψυχική, είναι πολλαπλές. Ειδικότερα, η κλιματική αλλαγή σήμερα φαίνεται να επηρεάζει αρνητικά τις περιβαλλοντικές συνθήκες (μέσω π.χ. της αύξησης της μέσης θερμοκρασίας, της αστάθειας των ατμοσφαιρικών κατακρημνίσεων, της εκδήλωσης ακραίων καιρικών και άλλων φαινομένων), οι οποίες με τη σειρά τους επηρεάζουν την ανθρώπινη υγεία και την «υγεία» του πλανήτη με πολλούς τρόπους, είτε άμεσα είτε έμμεσα.

Η Παγκόσμια Ομοσπονδία για την Περιβαλλοντική Υγεία με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα μας καλεί σε δράση:

▶ https://www.ifeh.org/wehd/2019/WEHD2019.pdf

Πολύ ενδιαφέροντα επιστημονικά άρθρα για τα ζητήματα αυτά μπορείτε να βρείτε εδώ:

▶ https://bit.ly/2mWuqbt

Η σχέση μας με το περιβάλλον είναι αμφίδρομη και αμοιβαία. Φροντίζουμε τον εαυτό μας προστατεύοντας το περιβάλλον, το οποίο μας επιστρέφει τα οφέλη, όπου και αν βρισκόμαστε, στις περιοχές όπου διαβιούμε μόνιμα ή σε τόπους που επισκεπτόμαστε με οποιοδήποτε κίνητρο, για εργασία ή αναψυχή.

Η αυριανή Παγκόσμια Ημέρα Τουρισμού μας υπενθυμίζει τη διαρκή υποχρέωσή μας απέναντι στο περιβάλλον ως το πλαίσιο της Ζωής και τη δυνατότητα να περιορίζουμε το περιβαλλοντικό μας αποτύπωμα ακόμη και ως ταξιδιώτες, είτε κατά τη μετακίνηση (π.χ. αποφεύγοντας ενεργοβόρα και ρυπογόνα μέσα μεταφοράς ή μεγάλες αποστάσεις), είτε κατά την παραμονή μας σε έναν προορισμό (π.χ. καταλύοντας σε μικρές οικογενειακές μονάδες ή καταναλώνοντας τοπικά προϊόντα).

Μια κριτική θεώρηση του θέματος αυτού μπορείτε να βρείτε εδώ:
▶ https://bit.ly/2m1RxBn 

Αναδεικνύουμε την αξία της περιβαλλοντικής υγείας, δικής μας και του πλανήτη, συνδέοντάς την και με τις τουριστικές-ταξιδιωτικές μας πρακτικές, μέσα από την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση και την Εκπαίδευση για την Αειφορία!

ΠΗΓΗ ΦΩΤΟ: https://www.sundaysforever.com/slow-tourism/

Το «διδακτικό» δίλημμα της πυρηνικής τεχνολογίας: βιώσιμη ενεργειακή λύση ή διαρκής απειλή;

Πολλοί είναι αυτοί που ισχυρίζονται ότι η τεχνολογία παραγωγής πυρηνικής ενέργειας είναι μια ορθολογική πρόταση για την κάλυψη των αυξανόμενων ενεργειακών αναγκών του πλανήτη και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, αφού μπορεί να εξασφαλίσει «καθαρή» ενέργεια σε μεγάλη κλίμακα, με μικρή, συγκριτικά προς άλλες πηγές, εκπομπή θερμοκηπικών αερίων, και σχετικά χαμηλό κόστος. Περίπου 450 πυρηνικοί αντιδραστήρες λειτουργούν σήμερα σε 30 χώρες, καλύπτοντας το 10% της παγκόσμιας ζήτησης σε ενέργεια. Η ίδια τεχνολογία αξιοποιείται επίσης στην παραγωγή φαρμακευτικών και βιομηχανικών ισοτόπων, για ιατρικούς, ερευνητικούς και εκπαιδευτικούς σκοπούς, αλλά και στην κατασκευή εξοπλιστικών μέσων.

Από την άλλη πλευρά, η πιθανότητα ενός πυρηνικού ατυχήματος λόγω ανθρώπινου λάθους, ανεπαρκών μέτρων προστασίας και ασφάλειας, ή μη πιστοποιημένης χρήσης και συντήρησης, αλλά και ως επακόλουθο μιας φυσικής καταστροφής ή τρομοκρατικής επίθεσης, παραμένει υπαρκτή. Δεν είναι λίγα τα σχετικά περιστατικά στη σύγχρονη ιστορία, είτε εν καιρώ πολέμου (Hiroshima & Nagasaki, 1945), είτε εν καιρώ ειρήνης (π.χ. Chernobyl, 1986 – Fukushima, 2011), που προκάλεσαν τον θάνατο πολλών χιλιάδων ανθρώπων, επηρέασαν την υγεία και την ποιότητα ζωής ακόμα περισσότερων και οδήγησαν σε ολική περιβαλλοντική καταστροφή. 

Ο φόβος για τους κινδύνους που εγκυμονούν οι διαδικασίες και η τεχνολογία παραγωγής πυρηνικής ενέργειας εντείνεται από εκείνους που ενέχουν η διάθεση και η απόσυρση των ραδιενεργών υλικών και αποβλήτων και συντηρείται από τη διαρκή απειλή της χρήσης πυρηνικών όπλων και τις επιπτώσεις των πυρηνικών δοκιμών. Το δικαίωμα του ανθρώπου και του πλανήτη σε ένα καθαρό και ασφαλές περιβάλλον επιβάλλει τη συνολική προσέγγιση του ζητήματος πάνω στη βάση των αρχών της οικολογικής ισορροπίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της διαγενεακής αλληλεγγύης.

Η Διεθνής Ημέρα για την Ολική Κατάργηση των Πυρηνικών Όπλων (26 Σεπτεμβρίου), η οποία καθιερώθηκε από τον ΟΗΕ το 2013 με στόχο την ευαισθητοποίηση της διεθνούς κοινής γνώμης για την επιτακτική ανάγκη για πυρηνικό αφοπλισμό, είναι ακόμα μία ευκαιρία για να αναλογιστούμε τον ρόλο που θέλουμε να αποδώσουμε στην πυρηνική τεχνολογία με γνώμονα την επιδίωξη και την επίτευξη αειφορίας. Η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση μπορεί να συμβάλλει προς την κατεύθυνση αυτή, όχι μόνο μέσω κατάλληλου περιβαλλοντικού γραμματισμού, αλλά και εμπλέκοντας μαθητές και ευρύτερο κοινό σε διεργασίες κριτικής σκέψης και διαβούλευσης για μια σφαιρική και συστημική προσέγγιση αυτού του σύνθετου σύγχρονου περιβαλλοντικού ζητήματος.